Op 8 april begon het al te rommelen, werd regelmatig maar niets zette door en zwakte na een uur of 2 af. Ben 2x gestript, door de verloskundige en in het ziekenhuis.
13 april begon ik met wat rugklachten maar dacht nou het zal wel, loop al bijna een week met golvingen en krampen het zal wel niets zijn. M’n moeder zei op den duur time ze nou eens want misschien zit het wel in je rug. Dus vanaf 20:00 getimed en waren regelmatig. Onder de douche gegaan om de pijn op te vangen want toen ging het van rug naar buik. 21:00 was de verloskundige hier. Op dat moment had ik 2 cm ontsluiting dus ze ging weer weg om om 00:00 terug te komen en in de tussentijd werd erg heftig. Alles sloeg naar m’n rug en die kon ik niet meer opvangen of weg ademen. Jorn heeft ook van alles geprobeerd, light touch, bal, affirmaties, schouder anker. Heb overgegeven van de pijn, over de grond gekropen, vuisten in de muur geslagen. Ik wist niet waar ik het moest zoeken. Jorn wilde heel veel doen maar hij kon niets en ze kwamen zo snel dat er geen rust tussen zat.
Om 00;00 was de verloskundige er weer en had ik 4cm en trok het niet meer in m’n rug, Gehuild om een ruggenprik. Naar het ziekenhuis gereden en aan de CTG. Kregen eerst z’n hartje niet goed in beeld, ze wilde een electrode plaatsen, maar omdat in m’n geboorteplan stond dat ik het niet wilde hebben ze toch nog een keer tijdens een golving mij ondersteund en de CTG goed tegen m’n buik geduwd en toen kwam hij goed in beeld en kwam er een go vanwege de gezondheid van de baby. Vervolgens gingen ze kijken en had ik al 9,5cm ontsluiting en mocht ik geen pijnstilling meer. Toen was het half 2 en hij is 3:16 geboren.
Ben binnen 1 uur van 4cm naar volledige ontsluiting gegaan😅 de verloskundige was net haar tas uit de auto halen, want ik zou eigenlijk overgedragen worden aan het ziekenhuis ivm pijnmedicatie. Ik werd van de CTG gehaald toen de persdrang begon, Verloskundige was nog net op tijd terug.. de kraamzorg was er ook net op tijd binnen om 2:55. Had ruimte voor 3x persen per keer maar m’n astma begon op te spelen. Maar toen ik eenmaal de knop om had en 3x kon persen was hij er met 3 persweeen. Z’n schouders zaten een beetje vast. Wilde eigenlijk op de baarkruk en niet liggend bevallen maar omdat het zo snel ging en het in m’n rug zat was die mogelijkheid er niet meer. Wonderbaarlijk 3 kleine hechtingen in m’n schaamlippen en dat is het.
Placenta kreeg ik wat minder tijd voor omdat ik best uitgeput was, maar ook die kwam los. Ze wilde een spuit zetten, ik wilde het nog een keer proberen en dat lukte! De verloskundige snapt er niets van. Het is zo snel gegaan dat ze niet eens doorhadden dat m’n vruchtwater is gebroken. Verloskundige was er verbaasd over hoe het is gelopen. Hebben gister gesprek gehad met de dame die ons begeleiden en ik dacht dat ik echt vreselijk was geweest tijdens de bevalling en overstuur, maar zij ervaarde juist veel rust bij mij en door die rust hebben ze niet door gehad dat ik in een rugweeën storm zat zoals ze dat zei en dat de ontsluiting zo snel is gegaan.
Ik voel mij goed was op dag 2 al naar het toilet geweest, baarmoeder zakt goed en onze Skyler heeft een super start! Drinkt goed aan de borst en sinds gister gaat z’n gewicht alweer de lucht in. Is erg alert, geen last van geelzucht gehad en na 3 dagen al goede poep en plasluiers gehad.
Al met al in m’n hoofd niet de geboorte die ik wilde, maar geen pijnstilling, er werd goed geluisterd naar wat ik medisch wel niet wilde. Ik kijk positief terug op de geboorte van ons kleine wonder. Ademhalingen komen nu ook goed van pas bij borstvoeding, heb erg gevoelige tepels, maar met de kalme ademhaling perfect te doen