Tag: cursist deelnemer recensie beleving ervaring mening

Geplaatst op

Geboorteverhaal – anoniem – eerste kindje

Ons geboorteverhaal begint op 16 december om 19.00 ’s avonds. M. was de afgelopen dagen steeds meer gaan uitkijken naar de bevalling, want ze had het gevoel dat het zo onderhand wel tijd moest worden. Toch was ze die dag nog wezen winkelen, fietsen en wandelen. Nergens last van. T. was al een paar dagen hardop aan het uitspreken dat hij dacht de C. op de uitgerekende datum geboren zou worden. Hij was zelfs op 16 december speciaal naar de kapper geweest. Toen M. even snel naar de wc ging voordat ze boodschappen gingen doen, hoorde ze een knappend geluid en begon er iets naar beneden te stromen. Helder roze vruchtwater! T. ging nog even snel boodschappen doen en de auto aftanken terwijl M. alle benodigde spullen klaarzette. We hielden er rekening mee dat we naar het ziekenhuis zouden gaan, omdat dit onze wens was.

De verloskundige kwam langs om 21.30. E. was een aardige verloskundige met wie het vanaf het begin al goed klikte. M. dacht ze niet echt weeën had, wel had ze soms kramp in haar benen. Maar dat had ze de laatste weken van de zwangerschap wel vaker, ze dacht dat het spanning was. E. zei daarom dat T. en M. zich het maar gemakkelijk moesten maken, dit zou wel een nacht kunnen duren. Ze konden haar weer bellen wanneer de weeën heftiger werden.

Afijn, film opgezet, koekjes en thee erbij: laat die nacht maar komen, zo dachten we. Enige nadeel was die beenkramp, elke keer moest M. gaan staan en ergens tegenaan leunen om die kramp een beetje weg te krijgen. We wisten niet zeker of dit serieuze weeën waren, want we dachten dat weeën zich toch echt in de buik moesten afspelen om een beetje serieus te zijn. Op een gegeven moment was zitten geen optie meer en liep M. een beetje rond in de kamer. Toen wilde ze graag douchen, misschien zou dat de kramp wat minder heftig maken. In de douche kwamen we erachter dat de kramp regelmatig kwam en toen dachten we voor het eerst aan beenweeën. Op een gegeven moment zijn we verplaatst naar de slaapkamer, waar M. op het bed kon leunen met haar armen (bed was verhoogd naar 80 cm, dus makkelijk om op te leunen). Daar werden de weeën heftig. Door de beenweeën kon M. alleen staan in een soort squat-positie, en op een gegeven moment voelde ze iets naar onder zakken. Toen zei ze tegen T. dat hij de verloskundige moest bellen, het was inmiddels 23.30. Toen de verloskundige om 23.45 er was moest M. op bed gaan liggen om het aantal centimeters ontsluiting te meten. Het bleek dat ze 10 centimeter ontsluiting had! Vanaf toen nam de verloskundige het over, ze zorgde voor alle benodigde spullen en vertelde wat er zou gebeuren. M. mocht gelukkig snel beginnen met persen, want op bed liggen met beenweeën doet vreselijk pijn. Ze dacht dat haar heupen/stuitje zouden breken, dit was het eerste paniekmoment.

De kraamzorg was inmiddels ook gearriveerd. We hadden in de slaapkamer dus een team van drie professionals: E. de verloskundige, M. de gynaecoloog die meeliep met E. en de kraamzorg, een studente gynaecologie. We hadden ons geen beter team kunnen wensen. Ze waren bemoedigend, maar niet bemoeierig. Ze waren positief en nergens viel een medische term. Ik werd ontzettend goed verzorgd. Het klinkt raar voor een bevalling, maar er was een warme en fijne sfeer. Baby kwam langzaam maar zeker door het geboortekanaal. Doordat M. best wat tijd had tussen weeën kon ze even uitrusten en op adem komen. T. kon naast haar zitten op bed, dit was erg fijn. Toen het hoofdje van C. eruit kwam had M. het tweede paniekmoment, ze dacht dat ze het niet aankon, de pijn was echt heftig! Toen de volgende wee kwam en C.  om 1.19 ook met zijn lijfje ter wereld was, viel alle spanning van haar af. T. mocht C.  opvangen en daarna werd hij meteen op haar buik gelegd. Toen de navelstreng niet meer klopte werd die doorgeknipt. Na de spuit oxytocine kwam de placenta vrij snel ter wereld. E. liet hem nog even zien, dat was wel interessant. Na het hechten (minder leuk, maar moest gebeuren) ging iedereen aan de slag om alles op te ruimen. Het was eigenlijk heel gezellig. Eerst vertrokken de verloskundigen weg en later de kraamzorg. Dolgelukkig met onze C.  lagen T. en ik in een schoon vers bed (ik had zelfs kunnen douchen) te wachten op de eerste dag met onze lieve zoon C. !

Geplaatst op

Eerste kindje – mama – Den Dungen

Op een hele normale en ontspannen zaterdag had ik ’s nachts al wat steken gevoeld maar die gingen ook weer weg. In de loop van de ochtend begon het steeds meer te ‘rommelen’. Ik voelde wel wat krampen, maar wist nog niet helemaal wat het was. We gingen takken zoeken voor het ooievaarsnest in de tuin en ik zei wel al gelijk ‘we gaan met de auto en niet lopen’, alsof ik wist dat iets anders was dan normaal. Tegen het einde van de ochtend, rond 12:00 uur besloot ik mijn afspraak van die middag af te zeggen. Ik wist niet dat de geboorte was begonnen, maar wel dat ik me anders voelde en me naar binnen wilde keren. Die middag tekende ik de letters van de naam van onze dochter op een houten plaat zodat mijn vriend het geboortebord kon gaan figuurzagen. Ik ging op een gegeven moment terug naar binnen en ben op de bank gaan zitten.

Rond een uur of 16:00 merkte ik dat de krampen een regelmaat kregen en ben ik ze gaan klokken met een app. Al na drie golvingen gaf de app aan ‘maak je klaar om naar het ziekenhuis te gaan’: ze kwamen om de 5 minuten en duurden gemiddeld 45-60 seconden. Omdat ik zo ontspannen was, was ik zelf nogal verbaasd. Ik heb de vk gebeld en die was er om 17:00 uur. We hebben gepraat en ik moest me bij elke wee echt even concentreren maar ik was er nog helemaal ‘bij’. Ze voelde dat ik 1 cm ontsluiting had en gaf aan dat ze niet zeker wist of het door zou zetten. Ze had het gevoel van wel, en zou over een uur of 3-4 weer terugkomen om te kijken hoe het met me ging. Ik ben even gaan douchen en J ging koken. Uiteindelijk was ik niet in staat om mijn bord leeg te eten want de golvingen kwamen steeds sneller en werden steeds intenser. De houding die ik fijn vond, op mijn knieën op de grond en hangend op de bank, was ineens niet meer fijn. Ik ging op mijn zij op de bank liggen, dat ging nog wel. Op een gegeven moment ben ik naar boven gegaan en moest ik eerst nog naar het toilet. Ik zei tegen J dat hij de vk nu moest bellen want deze intensiteit was veel hoger dan ik had verwacht. Hij belde haar en terwijl hij haar aan de lijn had kreeg ik een hele heftige wee terwijl ik op het toilet zat. Ik kon ‘m amper opvangen. E (de vk) hoorde me en zei ‘oh volgens mij gaat het erg snel, ik kom er nu aan’. Rond 19:35 was ze bij ons en lag ik op bed. Ik was nu al niet meer aanspreekbaar en volledig in mezelf om de weeën op te vangen. J had mijn beiden polsen vast en bleef me coachen. Terwijl E onderweg was, braken mijn vliezen. Hij zag dit en ik had zelf nog niet eens door wat er gebeurde. Hij zei ‘je vliezen zijn gebroken, het is helder, je doet het goed, ga door’ en ik richtte me gelijk weer op mezelf.

Hij bleef tegen me praten en toen E uiteindelijk bij ons was, constateerde ze dat ik al 9 cm ontsluiting had. Ik mocht op gevoel verder gaan terwijl zij haar spullen ging uitladen. Op dat moment had ik al enorme drang om te duwen en vond ik het heel heftig en was ik erg overweldigd door de intensiteit ervan. Ik schreeuwde bij elke golf en bleef elke wee klokken. J kon me op die manier coachen omdat hij wist dat het steeds na ongeveer 1 minuut minder werd. Dus zo praatte hij me er doorheen. Toen E als een malle alles had uitgepakt en klaar was mocht ik gaan persen. Het duurde even voordat ik echt doorhad wat er gebeurde. Dankzij haar coaching kon ik uiteindelijk stoppen met schreeuwen en alle kracht in stilte en met ademhalen omzetten in kracht naar binnen toe. Dat bleek de sleutel want ontzettend snel werd onze prachtige dochter O geboren om 20:54. Uiteindelijk duurde de hele geboorte voor mijn gevoel dus van 17:00 tot 21:00, een hele korte tijd! Het ging zo snel omdat ik niet bang was, bleef ademen en bleef ontspannen. De vk vond het een geweldige thuisbevalling om te begeleiden en ze heeft ons gecomplimenteerd dat we samen echt een team waren. En het viel haar ook op hoe ontspannen ik was en dat ik me volledig overgaf aan de situatie. Zowel O als ik hebben weinig geleden: ik had 1 hechting voor de zekerheid maar die was niet eens echt nodig. O is helemaal gaaf geboren en zag er meteen ontzettend gezond uit. Het eerste uur heeft ze heerlijk op mijn borst gelegen en ik was alleen maar beduusd en verbaasd over wat er zojuist gebeurd was. Ik kijk ontzettend goed terug op haar geboorte, het is een hele warme en fijne herinnering. Mede daarom hebben we samen een ontspannen start gehad, en de eerste dagen ook weinig bezoek gehad. In onze slaapkamer leefden we ruim een week, en dat was heerlijk overzichtelijk. Wat een fijne bubbel!

Geplaatst op

Jet en Koen – tweede kindje

Wat wij het meest hebben meegenomen uit de cursus is de ontspanning tijdens de geboorte/baring. Ik heb door de cursus (en de inspirerende Joke 😉 me helemaal verdiept in de wereld van geboorte-plan, doula’s en baringen, fijn! Voor mij was de grootste openbaring (en dit is een beetje een open deur) dat iedereen zich heel erg focust op de geboorte van het kindje, het moment dat het kindje er is. Terwijl de uren daarvoor al zoveel uitmaken voor de welzijn van moeder, kind en gezin!
Verder heel praktisch heb ik door de oefeningen meer bewust ontspannen en rust genomen tijdens de zwangerschap, omdat ik graag wilde ‘oefenen’ voor de baring. Dat heeft mij veel heerlijke momenten in bad opgeleverd, die weer bijdroegen aan een zeer ontspannen zwangerschap.
Daarnaast hebben we uren light touch massage gedaan tijdens de baring, heel fijn!
Thuis is heerlijk! Precies wat we gehoopt hadden! Het begon vannacht om 2:00, met om de 10/15 min zonder heel veel regelmaat, maar te heftige golven om te slapen. Koen en  K (kind 1)  (want dat heb je met een familiebed) sliepen heel onrustig maar konden doorslapen tot 07:30. Tot die tijd kon ik het zelf heel goed hebben.
Rond 05:00 kwamen de weeën om de 5 min. Maar nog steeds goed te doen. (Beetje tv kijken, serie kijken, patience op mijn telefoon).
Om half 9 hebben mijn ouders K opgehaald en is mijn vader bij ons gebleven (zoals afgesproken). Koen en ik hebben samen in de tuin gewandeld en in huis rond gehangen, vk gebeld om 10:00, toen zat ik in bad.
Toen zij terug kwam om 11:00 heeft zij toch getoucheerd omdat de weeën wel heel heftig leken te worden en ik er toch aan toe was te weten hoever ik was. (Terwijl dit eigenlijk niet het plan was). Met de mededeling 3cm (pas!) zakte de moed mij heel even in de schoenen, maar met een rondje in de zonnestralen van de tuin en Koens’ lieve woorden kon ik me herpakken en zijn we samen in bad gaan zitten.
Toen ging het heel hard! Rond 13:30 werd het echt heftig en Koen heeft opnieuw de vk gebeld, omdat ik aanzet voelde tot persen. Uiteindelijk voelde ik me heel fijn op de douchestoel en heeft de vk de baarkruk uit de auto gehaald. Daar ben ik uiteindelijk op eigen kracht (koen achter me zittend met light touch massage en papa voor me staand terwijl ik aan zijn armen hing) op bevallen.
B (baby) is om 14:42 geboren, heel zacht, piano muziekje en gordijnen dicht. Een echte ‘tingeltangel’bevalling zoals ik ‘m graag wilde, ondanks dat we afweken van het plan.
Halve lotus en eigenlijk verder niks aan de hand, ik heb zelf even gedoucht en daarna hebben we taart en champagne 🥂 op :)!
Geplaatst op

Sjalien – Den Dungen

Als je met angsten kampt m.b.t. de bevalling dan is dit een aanrader. Er wordt uitgebreid stil gestaan bij wat je kan doen om je gedachten te focussen, en veel tips en tricks m.b.t. ontspanning en positief blijven denken.

Geplaatst op

Anoniem – ‘s-Hertogenbosch

Door HB cursus was mijn mindset vol vertrouwen, en mocht de baby komen wanneer zij er klaar voor was. Het voelde alsof we het samen deden, zowel prenataal als tijdens de bevalling. Toen de eerste tekenen van weeën er waren (13 juni 02:00) voelde ik een positieve spanning, ‘excitement’ en toen de verloskundige kwam (ongeveer 12u later rond 14:00) en zij mij een half uurtje later onderzocht was er al 8 cm ontsluiting. Door de HB cursus had ik voldoende zelfvertrouwen haar thuis te laten komen, enorm bijzonder! Ik ben heel erg trots op hoe we het met z’n 3-en hebben gedaan. B was een geweldige steun en heeft heel erg geholpen met het opvangen van mijn rug weeën, wat zo’n 5u heeft geduurd tot volledige ontsluiting. Ik heb de bevalling niet als zwaar ervaren en daar heeft de HB cursus een grote rol in gespeeld. Van ‘playlist’ tot ademhalingstechnieken.

Geplaatst op

Jet en Koen – Veghel – tweede kindje

De cursus was nog veel nuttiger en fijner dan we van tevoren verwachtten. We hebben bij ons eerste kindje ook een zwangerschapscursus gevolgd (een algemene info cursus) en ik had een beetje hetzelfde aan nieuwe info verwacht, maar Joke ging onze verwachtingen ver te boven, heel fijn!

… Joke zorgt voor een nuchtere, fijne, ontspannen maar bovenal vertrouwde sfeer in de groep. Een top kwaliteit als cursusleidster denk ik, zeker bij een cursus met dit onderwerp. De groep is klein, dat helpt ook, maar na een bijeenkomst was de groep eigenlijk al super vertrouwd met elkaar.

Geplaatst op

Trijntje – 34 jaar

Ik dacht dat ik al wel veel had gelezen en gehoord… maar de cursus gaf zo veel praktische informatie en kennis die we nog niet hadden. Het was prettig om dat samen te horen, dat gaf een gevoel van een gedeelde ‘missie’. Vanaf de eerste keer was het vertrouwen in het proces van/naar de geboorte dan ook meteen gegroeid, en dat nam toe door de trainingsdagen heen.

We hadden geen heel duidelijke verwachtingen, het was een vrij spontane inschrijving. Dus de deelname heeft het wat dat betreft zeker overtroffen. Het was fijn dat al na de eerste bijeenkomst het vertrouwen en de rust toenam, dat de tips zo praktisch waren en toch eye-openers. Heel erg leerzaam en fijn om die extra kennis te hebben.