Benthe – HypnoBirthing cursus – tweede kindje

Ik had eigenlijk andere verwachtingen van de cursus omdat deze al eens eerder bij iemand anders had gevolgd. Dacht ik nu een soort van opfriscursus te doen. Maar deze cursus was zoveel meer, zoveel meer informatie, inhoud en betrokkenheid. Dit was echt geweldig. De cursus heeft veel bij mij losgemaakt, waardoor ik een hele andere kijk heb gekregen op de aankomende geboorte van mijn tweede kindje.

Ik heb echt zin in deze gebeurtenis in mijn leven dankzij Joke. Mijn gedachten en mijn lijf zijn gevoed met kennis, kracht en positiviteit. Ik heb geleerd dat ik zoveel eigen keuze heb tijdens het geboorteproces, waarvan ik eerst heb gedacht dat het vanzelfsprekend was om te volgen wat een ander zei. Ik vertrouw nu op mijn eigen kunnen en ga een mooie gebeurtenis tegemoet zonder angsten.

Gabie en Annemieke – eerste kindje – HypnoBirthing groepscursus

Wij hebben de cursus van Joke ervaren als een zeer positieve en waardevolle cursus HypnoBirthing

– Ze heeft ons geleerd dat je zelf de regie mag nemen tijdens een natuurlijke geboorte.
– Dat een geboorte een heel natuurlijk proces is en dat angsten helemaal niet nodig zijn, vertrouwen in je eigen lichaam.
– Dat je partner zich betrokken voelt en zijn/haar rol weet tijdens de geboorte. Het samen kunnen wij het gevoel stimuleren.
– Waardevolle Ademhalingsoefeningen

Joke heeft een grote rugzak aan kennis en zij deelt deze met haar cursisten op een hele prettige fijne manier en zorgt dat iedere cursist volledig de ruimte krijgt om vragen en onzekerheden te delen in een vertrouwde omgeving.

Je krijgt een boek en een lesmap met veel leesmateriaal en oefeningen, dit is heel prettig waardoor je na de cursus ook nog kunt terugvallen of verdiepen in de stof.
Je krijgt links toegestuurd naar interessante filmpjes of juist geluidfragmenten van ontspanningsoefeningen en ademhalingsoefeningen. Dit is heel prettig.
Ik vind de prijs-kwaliteit verhouding goed omdat je wel het idee hebt dat er alles wordt uitgehaald tijdens de sessies.

Nieuwe vader – eerste kindje – HypnoBirthing privé-cursus

In het kort, onze ervaring met Joké was er één om nooit te vergeten. Het is wellicht ook vanzelfsprekend dat je iedereen die nou betrokken is/wordt bij de geboorte van je kind wordt onthouden, maar Joké heeft een speciale positie in onze herinnering.

Na een wat minder soepele start bij de eerste zwangerschapspraktijk ervaarde wij nog meer het belang van een doula. Joké nam ons mee de diepte in wat er wel niet allemaal speelt tijdens de zwangerschap en wat er aan zit te komen. Tijdens thuis sessie zijn zowel anatomische en energetische punten uitvoerig aanbod gekomen. Dit vond ik (de man) erg prettig, want ik had wel wat ideeën en verwachtingen bij de zwangerschap van mijn vrouw en de geboorte van mijn kind, maar toen Joké na haar laatste sessie de deur uit liep voelde ik me voorbereid. Dit bleek ook zo te zijn, tijdens de geboorte hadden mijn vrouw en in niet veel meer nodig dan elkaar en werkte we met positieve affirmaties en ademhalingstechnieken die we o.a. mee hebben gekregen uit de HypnoBirthing lessen.

Ik zou ieder stel dat is verwachting is (ervaren of niet) HypnoBirthing aanraden. De kennis die uit men uit lessen kan meenemen is echt de moeite waard en Joké neemt de tijd voor jullie.

Nieuwe moeder – HypnoBirthing privé-cursus en geboortedoula

Mijn beeld bij een bevalling ging niet echt over rozengeur en manenschijn. Op advies van meerdere mensen in mijn omgeving hebben wij besloten een HypnoBirting cursus thuis te volgen. Joke heeft mij / ons ontzettend geholpen in het gehele voorbereidingstraject naar de bevalling toe. Zelf wist ik hier maar weinig over en had hier een vrij negatief beeld bij. Maar door hier over te spreken met zowel Joke als mijn partner, is dit omgedraaid. Ongelofelijk, maar ik keek er zelfs een beetje naar uit. Natuurlijk ook nog steeds heel spannend, omdat je niet weet wat je te wachten staat, tot dat je het echt mee maakt.

De kennis over hoe een bevalproces kan verlopen en welke keuzes je kunt maken, gaven mij rust en ruimte. Ik kon me hierdoor tijdens mijn bevalling echt op mijzelf focussen en alles hierom heen meer loslaten. Joke is echt een fijn mens, mede door haar HypnoBirting curus ben ik positief mijn bevalling in gegaan. En dit is zo prettig. Het geeft je een goede start. Je weet nooit hoe je bevalling gaat lopen, maar je kunt je wel voorbereiden en keuzes maken waar jij je fijn bij voelt. Jezelf en je baby centraal stellen. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om thuis te bevallen en een bad te huren.

Joke was ook onze doula tijdens de bevalling. Hier kan ik kort over zijn. We zijn zo ontzettend goed geholpen in het voortraject naar de bevalling toe door haar. Dat ik tijdens de bevalling mijn eigen kracht vond en eigenlijk enkel mezelf nodig had, de ondersteuning van mijn partner en de focus op mijn baby. Ik zou het niet anders hebben gewild en ben haar hier heel dankbaar voor. Het is zo’n speciaal moment in je leven.

HB ouders – derde kindje

Periode richting de bevalling: vooral de affirmatie “het gaat zoals het hoort” hebben wij veel gebruikt. Het gaat niet zoals gepland, maar het gaat zoals het hoort te gaan. Dit is nooit volgens het boekje. Een prettige gedachte, waardoor ik ook onverwachte dingen kon plaatsen.

Vanwege hoge bloeddruk werd ik met 36 weken medisch, wat ik nooit als probleem heb ervaren. Ik stond en sta nog steeds zeer positief tegenover een ziekenhuis bevalling. Ook op dat moment weer de gedachte “het gaat zoals het hoort”.  En ja, zo hebben wij het ook echt ervaren. Als ik niet medisch was geweest, dan was waarschijnlijk pas bij 39 weken ontdekt dat mijn baby in stuit had gelegen (Vanwege de corona-tijd werden de fysieke controles bij de verloskundige verminderd en zou ik bij 38 weken geen controle hebben gehad). Mijn dochter had bij 37 weken en 4 dagen besloten om te gaan draaien en in stuit te gaan liggen. En omdat ik onder controle was bij de gynaecoloog, was het nu ontdekt bij 37 weken en 5 dagen en kreeg ik de volgende dag een uitwendige versie.

De uitwendige versie (het draaien van de baby) vond ik erg pijnlijk (daarna meer last gehad dan van de bevalling zelf). De ademhalingstechniek om te ontspannen heb ik hierbij gebruikt en heeft mij erg geholpen. Na drie pogingen was ze gedraaid.

Dit was mijn derde zwangerschap en mijn man heeft bij deze bevalling zijn steentje kunnen bijdragen. Dit dankzij de cursus. Ik had hierdoor het vertrouwen dat hij mij kon bijstaan (al was hij de ademhalingstechniek al lang weer vergeten en kreeg hij tijdens de bevalling een opfriscursus 😊). De cursus zelf was ook een momentje voor ons om met de baby bezig te zijn. Met al 2 kinderen rondlopen, sta je samen weinig stil bij de zwangerschap. Een moment om samen bezig te zijn met de zwangerschap.

Ik had affirmaties gemaakt en in de wc opgehangen op een bord. De positieve gedachte hebben mij erg geholpen tijdens de zwangerschap.  De woorden “mijn baby is gezond en gelukkig” hebben mij in de coronatijd van de zwangerschap erg geholpen (positieve gedachte!). Mijn man en ik hebben vaak nog moeten lachen om de woorden: mijn baby wordt geboren op het perfecte moment op de perfecte plek: midden in de hoogtijd van de corona is mijn dochter in het ziekenhuis geboren. (je zou toch eigenlijk niet zeggen perfecte moment op de perfecte plek, maar wij hebben dat wel zo ervaren).

De bevalling zelf: “mijn feestje” onder medische restricties. Ik ben ingeleid met 38 weken. Vrijdag 3 april een ballon geplaatst (mijn man heeft lekker thuis geslapen en kon uitgerust de bevalling ingaan de volgende dag). De volgende ochtend zijn de vliezen gebroken en is mijn dochter om 15.45 uur geboren. Een rustige bevalling. De ademhalingstechnieken hebben er voor gezorgd dat ik een zeer rustige ontsluitingsfase heb gehad. Het persen hebben ik op de gewone manier gedaan (heeft ongeveer 10 minuten geduurd). Zeer mooi dat ik – niet gepland – mijn dochter zelf heb aangepakt en op mijn buik heb gelegd. Een mooie ervaring waar ik positief op terug kijk.

Geboorteverhaal – anoniem – eerste kindje

Ons geboorteverhaal begint op 16 december om 19.00 ’s avonds. M. was de afgelopen dagen steeds meer gaan uitkijken naar de bevalling, want ze had het gevoel dat het zo onderhand wel tijd moest worden. Toch was ze die dag nog wezen winkelen, fietsen en wandelen. Nergens last van. T. was al een paar dagen hardop aan het uitspreken dat hij dacht de C. op de uitgerekende datum geboren zou worden. Hij was zelfs op 16 december speciaal naar de kapper geweest. Toen M. even snel naar de wc ging voordat ze boodschappen gingen doen, hoorde ze een knappend geluid en begon er iets naar beneden te stromen. Helder roze vruchtwater! T. ging nog even snel boodschappen doen en de auto aftanken terwijl M. alle benodigde spullen klaarzette. We hielden er rekening mee dat we naar het ziekenhuis zouden gaan, omdat dit onze wens was.

De verloskundige kwam langs om 21.30. E. was een aardige verloskundige met wie het vanaf het begin al goed klikte. M. dacht ze niet echt weeën had, wel had ze soms kramp in haar benen. Maar dat had ze de laatste weken van de zwangerschap wel vaker, ze dacht dat het spanning was. E. zei daarom dat T. en M. zich het maar gemakkelijk moesten maken, dit zou wel een nacht kunnen duren. Ze konden haar weer bellen wanneer de weeën heftiger werden.

Afijn, film opgezet, koekjes en thee erbij: laat die nacht maar komen, zo dachten we. Enige nadeel was die beenkramp, elke keer moest M. gaan staan en ergens tegenaan leunen om die kramp een beetje weg te krijgen. We wisten niet zeker of dit serieuze weeën waren, want we dachten dat weeën zich toch echt in de buik moesten afspelen om een beetje serieus te zijn. Op een gegeven moment was zitten geen optie meer en liep M. een beetje rond in de kamer. Toen wilde ze graag douchen, misschien zou dat de kramp wat minder heftig maken. In de douche kwamen we erachter dat de kramp regelmatig kwam en toen dachten we voor het eerst aan beenweeën. Op een gegeven moment zijn we verplaatst naar de slaapkamer, waar M. op het bed kon leunen met haar armen (bed was verhoogd naar 80 cm, dus makkelijk om op te leunen). Daar werden de weeën heftig. Door de beenweeën kon M. alleen staan in een soort squat-positie, en op een gegeven moment voelde ze iets naar onder zakken. Toen zei ze tegen T. dat hij de verloskundige moest bellen, het was inmiddels 23.30. Toen de verloskundige om 23.45 er was moest M. op bed gaan liggen om het aantal centimeters ontsluiting te meten. Het bleek dat ze 10 centimeter ontsluiting had! Vanaf toen nam de verloskundige het over, ze zorgde voor alle benodigde spullen en vertelde wat er zou gebeuren. M. mocht gelukkig snel beginnen met persen, want op bed liggen met beenweeën doet vreselijk pijn. Ze dacht dat haar heupen/stuitje zouden breken, dit was het eerste paniekmoment.

De kraamzorg was inmiddels ook gearriveerd. We hadden in de slaapkamer dus een team van drie professionals: E. de verloskundige, M. de gynaecoloog die meeliep met E. en de kraamzorg, een studente gynaecologie. We hadden ons geen beter team kunnen wensen. Ze waren bemoedigend, maar niet bemoeierig. Ze waren positief en nergens viel een medische term. Ik werd ontzettend goed verzorgd. Het klinkt raar voor een bevalling, maar er was een warme en fijne sfeer. Baby kwam langzaam maar zeker door het geboortekanaal. Doordat M. best wat tijd had tussen weeën kon ze even uitrusten en op adem komen. T. kon naast haar zitten op bed, dit was erg fijn. Toen het hoofdje van C. eruit kwam had M. het tweede paniekmoment, ze dacht dat ze het niet aankon, de pijn was echt heftig! Toen de volgende wee kwam en C.  om 1.19 ook met zijn lijfje ter wereld was, viel alle spanning van haar af. T. mocht C.  opvangen en daarna werd hij meteen op haar buik gelegd. Toen de navelstreng niet meer klopte werd die doorgeknipt. Na de spuit oxytocine kwam de placenta vrij snel ter wereld. E. liet hem nog even zien, dat was wel interessant. Na het hechten (minder leuk, maar moest gebeuren) ging iedereen aan de slag om alles op te ruimen. Het was eigenlijk heel gezellig. Eerst vertrokken de verloskundigen weg en later de kraamzorg. Dolgelukkig met onze C.  lagen T. en ik in een schoon vers bed (ik had zelfs kunnen douchen) te wachten op de eerste dag met onze lieve zoon C. !

Eerste kindje – mama – Den Dungen

Op een hele normale en ontspannen zaterdag had ik ’s nachts al wat steken gevoeld maar die gingen ook weer weg. In de loop van de ochtend begon het steeds meer te ‘rommelen’. Ik voelde wel wat krampen, maar wist nog niet helemaal wat het was. We gingen takken zoeken voor het ooievaarsnest in de tuin en ik zei wel al gelijk ‘we gaan met de auto en niet lopen’, alsof ik wist dat iets anders was dan normaal. Tegen het einde van de ochtend, rond 12:00 uur besloot ik mijn afspraak van die middag af te zeggen. Ik wist niet dat de geboorte was begonnen, maar wel dat ik me anders voelde en me naar binnen wilde keren. Die middag tekende ik de letters van de naam van onze dochter op een houten plaat zodat mijn vriend het geboortebord kon gaan figuurzagen. Ik ging op een gegeven moment terug naar binnen en ben op de bank gaan zitten.

Rond een uur of 16:00 merkte ik dat de krampen een regelmaat kregen en ben ik ze gaan klokken met een app. Al na drie golvingen gaf de app aan ‘maak je klaar om naar het ziekenhuis te gaan’: ze kwamen om de 5 minuten en duurden gemiddeld 45-60 seconden. Omdat ik zo ontspannen was, was ik zelf nogal verbaasd. Ik heb de vk gebeld en die was er om 17:00 uur. We hebben gepraat en ik moest me bij elke wee echt even concentreren maar ik was er nog helemaal ‘bij’. Ze voelde dat ik 1 cm ontsluiting had en gaf aan dat ze niet zeker wist of het door zou zetten. Ze had het gevoel van wel, en zou over een uur of 3-4 weer terugkomen om te kijken hoe het met me ging. Ik ben even gaan douchen en J ging koken. Uiteindelijk was ik niet in staat om mijn bord leeg te eten want de golvingen kwamen steeds sneller en werden steeds intenser. De houding die ik fijn vond, op mijn knieën op de grond en hangend op de bank, was ineens niet meer fijn. Ik ging op mijn zij op de bank liggen, dat ging nog wel. Op een gegeven moment ben ik naar boven gegaan en moest ik eerst nog naar het toilet. Ik zei tegen J dat hij de vk nu moest bellen want deze intensiteit was veel hoger dan ik had verwacht. Hij belde haar en terwijl hij haar aan de lijn had kreeg ik een hele heftige wee terwijl ik op het toilet zat. Ik kon ‘m amper opvangen. E (de vk) hoorde me en zei ‘oh volgens mij gaat het erg snel, ik kom er nu aan’. Rond 19:35 was ze bij ons en lag ik op bed. Ik was nu al niet meer aanspreekbaar en volledig in mezelf om de weeën op te vangen. J had mijn beiden polsen vast en bleef me coachen. Terwijl E onderweg was, braken mijn vliezen. Hij zag dit en ik had zelf nog niet eens door wat er gebeurde. Hij zei ‘je vliezen zijn gebroken, het is helder, je doet het goed, ga door’ en ik richtte me gelijk weer op mezelf.

Hij bleef tegen me praten en toen E uiteindelijk bij ons was, constateerde ze dat ik al 9 cm ontsluiting had. Ik mocht op gevoel verder gaan terwijl zij haar spullen ging uitladen. Op dat moment had ik al enorme drang om te duwen en vond ik het heel heftig en was ik erg overweldigd door de intensiteit ervan. Ik schreeuwde bij elke golf en bleef elke wee klokken. J kon me op die manier coachen omdat hij wist dat het steeds na ongeveer 1 minuut minder werd. Dus zo praatte hij me er doorheen. Toen E als een malle alles had uitgepakt en klaar was mocht ik gaan persen. Het duurde even voordat ik echt doorhad wat er gebeurde. Dankzij haar coaching kon ik uiteindelijk stoppen met schreeuwen en alle kracht in stilte en met ademhalen omzetten in kracht naar binnen toe. Dat bleek de sleutel want ontzettend snel werd onze prachtige dochter O geboren om 20:54. Uiteindelijk duurde de hele geboorte voor mijn gevoel dus van 17:00 tot 21:00, een hele korte tijd! Het ging zo snel omdat ik niet bang was, bleef ademen en bleef ontspannen. De vk vond het een geweldige thuisbevalling om te begeleiden en ze heeft ons gecomplimenteerd dat we samen echt een team waren. En het viel haar ook op hoe ontspannen ik was en dat ik me volledig overgaf aan de situatie. Zowel O als ik hebben weinig geleden: ik had 1 hechting voor de zekerheid maar die was niet eens echt nodig. O is helemaal gaaf geboren en zag er meteen ontzettend gezond uit. Het eerste uur heeft ze heerlijk op mijn borst gelegen en ik was alleen maar beduusd en verbaasd over wat er zojuist gebeurd was. Ik kijk ontzettend goed terug op haar geboorte, het is een hele warme en fijne herinnering. Mede daarom hebben we samen een ontspannen start gehad, en de eerste dagen ook weinig bezoek gehad. In onze slaapkamer leefden we ruim een week, en dat was heerlijk overzichtelijk. Wat een fijne bubbel!

Jet en Koen – tweede kindje

Wat wij het meest hebben meegenomen uit de cursus is de ontspanning tijdens de geboorte/baring. Ik heb door de cursus (en de inspirerende Joke 😉 me helemaal verdiept in de wereld van geboorte-plan, doula’s en baringen, fijn! Voor mij was de grootste openbaring (en dit is een beetje een open deur) dat iedereen zich heel erg focust op de geboorte van het kindje, het moment dat het kindje er is. Terwijl de uren daarvoor al zoveel uitmaken voor de welzijn van moeder, kind en gezin!
Verder heel praktisch heb ik door de oefeningen meer bewust ontspannen en rust genomen tijdens de zwangerschap, omdat ik graag wilde ‘oefenen’ voor de baring. Dat heeft mij veel heerlijke momenten in bad opgeleverd, die weer bijdroegen aan een zeer ontspannen zwangerschap.
Daarnaast hebben we uren light touch massage gedaan tijdens de baring, heel fijn!
Thuis is heerlijk! Precies wat we gehoopt hadden! Het begon vannacht om 2:00, met om de 10/15 min zonder heel veel regelmaat, maar te heftige golven om te slapen. Koen en  K (kind 1)  (want dat heb je met een familiebed) sliepen heel onrustig maar konden doorslapen tot 07:30. Tot die tijd kon ik het zelf heel goed hebben.
Rond 05:00 kwamen de weeën om de 5 min. Maar nog steeds goed te doen. (Beetje tv kijken, serie kijken, patience op mijn telefoon).
Om half 9 hebben mijn ouders K opgehaald en is mijn vader bij ons gebleven (zoals afgesproken). Koen en ik hebben samen in de tuin gewandeld en in huis rond gehangen, vk gebeld om 10:00, toen zat ik in bad.
Toen zij terug kwam om 11:00 heeft zij toch getoucheerd omdat de weeën wel heel heftig leken te worden en ik er toch aan toe was te weten hoever ik was. (Terwijl dit eigenlijk niet het plan was). Met de mededeling 3cm (pas!) zakte de moed mij heel even in de schoenen, maar met een rondje in de zonnestralen van de tuin en Koens’ lieve woorden kon ik me herpakken en zijn we samen in bad gaan zitten.
Toen ging het heel hard! Rond 13:30 werd het echt heftig en Koen heeft opnieuw de vk gebeld, omdat ik aanzet voelde tot persen. Uiteindelijk voelde ik me heel fijn op de douchestoel en heeft de vk de baarkruk uit de auto gehaald. Daar ben ik uiteindelijk op eigen kracht (koen achter me zittend met light touch massage en papa voor me staand terwijl ik aan zijn armen hing) op bevallen.
B (baby) is om 14:42 geboren, heel zacht, piano muziekje en gordijnen dicht. Een echte ‘tingeltangel’bevalling zoals ik ‘m graag wilde, ondanks dat we afweken van het plan.
Halve lotus en eigenlijk verder niks aan de hand, ik heb zelf even gedoucht en daarna hebben we taart en champagne 🥂 op :)!

L. – 33 jaar – tweede kindje

Voor ons is het de tweede zwangerschap. Toch was er veel informatie nieuw en dat is erg fijn.  We hebben goede tips en ademhalingsoefeningen gekregen. We weten nu veel beter wat we kunnen doen om bepaalde stagnaties (bijv. weinig ontsluiting) toch op een natuurlijke manier proberen te verhelpen, voordat de zorgverlener gaat ingrijpen. Hierdoor gaan wij zelfverzekerd de bevalling tegemoet. Daarnaast hebben we goede info gehad hoe we met de zorgverlener kunnen communiceren zodat het toch onze bevalling blijft en dan het niet te veel wordt overgenomen.

Workshop Het vierde trimester – over kraamtijd, (borst)voeding en zelfzorg

Verwacht je binnen een paar weken na deze workshop jouw/jullie eerste kindje? Of word je misschien al voor de tweede of derde keer ouder? Wil je weten wat je ongeveer kan verwachten en wil je hierin keuzes maken die passen bij jou en jouw (toekomstige) gezin?

Deze workshop gaat over het zogenaamde vierde trimester, de eerste weken of zelfs maanden na de geboorte van jouw kindje. De kraamtijd is een prachtige, maar ook pittige periode. In onze Westerse cultuur staat hier ongeveer acht dagen voor. In andere culturen wordt vrouwen hierin alle rust en aandacht gegund van soms wel 40 dagen. Wil jij graag uitleg over hoe je deze periode ontspannen, natuurlijk en mooi kan beleven? En wil je graag praktische tips voor jezelf, je partner, je omgeving en uiteraard voor je baby?

Samen praten we over keuzes die je kan maken omtrent voeding voor jezelf en de baby, (samen) slapen, het ontvangen van bezoek, babydragen, fysiek en mentaal aansterken na de geboorte en nog veel meer.

Je kan aan deze workshop deelnemen als opvolging op de HypnoBirthing groepscursus, maar het is ook zeker mogelijk om als nieuwe deelnemer mee te doen. Je zal in ieder onder gelijkgestemden zijn en met elkaar van mening kunnen wisselen.  Na afsluiting ga je naar huis met een handige hand-out waarmee je thuis ook nog aan de slag kan.

Kosten: € 50

Datum: zie agenda

Locatie: Pand 18, ‘s-Hertogenbosch

Klik hier om je aan te melden

 

Wist je dat het mensenkindje praktisch gezien veels te vroeg wordt geboren. De baby is wel helemaal af en perfect, maar het heeft nog zoveel aandacht en hulp nodig, terwijl andere zoogdieren al snel zelfstandig zijn. Maar wist je ook dat de mens het enige zoogdier is dat zijn baby alleen te slapen legt? Wil jij hierin graag bewuste, natuurlijke keuzes maken? Kom dan naar de workshop!