Joost & Malou – eerste kindje – Eendaagse cursus privé

We vonden het ontzettend fijn om de fysiologie van de geboorte zo helder uitgelegd te krijgen en daar doorheen verweven hoe natuurlijk dit proces is. De quote dat een bevalling iets natuurlijks is, wat soms medisch wordt i.p.v. iets medisch dat soms natuurlijk verloopt vat mooi samen hoe deze cursus ons het vertrouwen heeft gegeven om van dat natuurlijke proces uit te gaan en met een open, nieuwsgierige blik de geboorte tegemoet te gaan.

Daar aan gekoppeld nemen we ook zeker de realisatie mee dat je geen voorbehoud hoeft in te bouwen in je eigen visualisatie van de geboorte (“we willen graag thuis bevallen, maar weten dat het ook anders kan lopen”). Dit is wel lastiger dan gedacht omdat je merkt dat anderen dat voorbehoud er wel vaak tegenover stellen als je vertelt dat je thuis wilt bevallen. Maar ook daar heeft deze cursus aan bijgedragen – dicht bij jezelf blijven en vanuit vertrouwen i.p.v. angst naar deze bijzondere gebeurtenis toeleven en wederom uitgaan van een natuurlijk verloop.

We kijken er gewoon ontzettend fijn op terug en zijn erg blij dat we dit zo samen gedaan hebben. Eigenlijk was er niks wat overgeslagen had kunnen worden wat ons betreft.

Ik denk dat we door deze cursus nog meer rust hebben gekregen in het tegemoet gaan van een ontspannen geboorte waarin we het proces zich laten ontvouwen – go with the flow. Ik denk dat we door ademhalingstechnieken en een goede focus op de rol van Joost als partner echt voorbereid zijn om samen die ontspanning ook aan te spreken tijdens de bevalling en deze weer terug te vinden mocht angst en stress het toch even overnemen.

Ook de houding van knieën uit elkaar bij de ontsluitingsweeën en knieën juist naar elkaar toe bij de persweeën is ons goed bijgebleven en ik kan me dan ook goed voorstellen dat ik dit ga gebruiken.

Joke, je hebt een fijne, rustige manier van vertellen en we voelden ons op ons gemak. Het is heel duidelijk dat je dit vanuit passie doet en dat je het anderen gunt om de geboorte op een ontspannen, natuurlijke manier te beleven.

A & J – Eendaagse cursus Natuurlijke geboorte – tweede kindje

Het was een prachtige, onwerkelijke thuisbevalling. Het rommelde al een paar dagen en ik dacht al een paar nachten dat het begonnen was. Maar het zette niet door, prima we hadden ook geen haast. De dag waarop hij uiteindelijk geboren zou worden begon rustig. Mijn man had nog een eindopdracht voor z’n opleiding en m’n moeder kwam mij helpen met onze dochter. Ik had in mijn hoofd dat onze zoon mocht komen als de opdracht van mijn man was afgerond. En zo ging het uiteindelijk ook! Overdag al wat krampen maar niets pijnlijks. Gewoon mijn ding gedaan.
Einde van de dag had ik wel het idee dat er wel eens wat kon gaan gebeuren. We besloten dat onze dochter bij oma en opa zou logeren, niet omdat ik dacht dat hij die avond zou komen maar omdat we dan even een beetje rust zouden hebben. Om 20.00 u kwam mijn man thuis, opdracht afgerond, en om 20.00 u ging mijn dochter uit logeren. Alsof mijn lijf het voelde want vanaf die tijd begon het regelmatiger “te rommelen”. Nog een relaxt rondje door het huis opgeruimd zodat ik vond dat het klaar was voor hem.
Om 21.00 u de verloskundige gebeld, ze waren er om 21.15 u. Ik wilde graag dat ze voelde hoeveel ontsluiting ik had, 5 cm en tijdens toucheren 7 cm. Terwijl ik nog geen pijn had gehad en nog geen zichtbare wee te zien was geweest. Bizar! Ik ging lekker relaxed onder de douche staan, muziekje, kaarsje, warm water. Alleen kwamen de weeën niet. Ik kon niet in mijn bubbel, want er gebeurde niets. Rustig afgewacht en het de tijd gegeven.
Toen op mijn verzoek de vliezen gebroken en toen kwamen de weeën. Ik vond het fijn om die op te kunnen vangen, in de douche en later hangend op mijn man. Ik voelde dat ik persdrang kreeg en ik mocht mijn ding doen. Het was een invalverloskundige en ik heb heel goed kunnen aangeven wat ik wel wilde en wat niet. Zij stelde dingen voor waar ik niet de voorkeur voor had en ik zei rustig dat ik op bed op de bal wilde hangen om te bevallen, verticaal. Ze stelde voor op de rug met knieën omhoog.
Ik zei heel duidelijk dat.ik dat zeker niet wilde en ging mijn ding doen. Dat vond ze prima, het was mijn geboorte. Mooi hoe sterk ik voelde wat goed was. Om 23.31 u na 20 min persen was hij er. In totaal 2.5 uur, maar het voelde als rustig en niet overhaast. Ik ben erg trots op het feit dat ik met een onbekende verloskundige de regie zo goed heb gehouden en precies heb gedaan hoe ik het wilde.
En ik vind het bizar gaaf dat onze zoon wist wanneer hij kon komen, wanneer ik er rust voor had: het moment dat zijn vader thuiskwam van zijn eindopdracht en z’n zus uit logeren, omdat dit voor mij beide belangrijke dingen waren. Prachtig hoe dat elkaar aanvoelt. Erg trots en we zijn heel blij met onze kleine man en ons nieuwe gezin.
Bedankt voor je fijne cursus. Het heeft mij ook deze tweede keer weer geholpen vertrouwen te hebben en te weten wat ik zelf kan en wil. En dat is zo belangrijk!

Nieuwe ouders- tweede kindje – opfris-sessie HypnoBirthing

Het was een mooie september maand, warm en zonnig en jij werd op maandag de 20e geboren. Vroeg in de ochtend iets na 4:00 voelde ik een eerste golving, opgevolgd door een volgende steeds na 11 minuten. Na een uurtje zaten er plots 5 minuten tussen dus stuurde ik opa en oma een berichtje met dit heugelijke nieuws. Zij zouden T. ophalen bij gastouder E. zodat we een paar dagen samen met jou konden doorbrengen. Jouw papa liet ik nog even doorslapen want we hebben hem straks hard nodig 🙂
Rond 6u belde ik met de verloskundige om te delen dat je vandaag geboren ging worden. Niet wetende dat je er die ochtend al zou zijn! De golvingen hielden nog geen minuut aan en ik kon nog prima door het huis lopen, dus dit was het moment voor mij om nog even wat te eten en drinken en te genieten van deze voorpret. Papa voelde het aan want hij werd uit zichzelf wakker en we overlegden even of we T. al wakker zouden maken. Toen braken iets voor 7u plots mijn vliezen op bed op zolder. Dus papa in de actie en T. was in een half uurtje bij jullie gastouder E.. Ik stond lekker onder de douche en wilde nog even samen met papa zijn voordat de verloskundige kwam. We maakten de logeerkamer klaar en ik hield papa stevig vast bij elke golf. Deze kwamen nu kort achter elkaar en begonnen al hevig te worden. Toen de verloskundige M. er was onderzochten we hoe de ontsluiting verliep. Er leek nog meer dan voldoende tijd dus M. bleef eventjes beneden zodat mama de golvingen kon opvangen in bad. Papa hield de sproeier vast en bij elke golf kon ik ontspannen met het water over mijn rug.
Ik bloedde een beetje dus na een half uurtje tot een uur in bad was het verstandiger uit bad te komen. Bij de volgende golven hield ik papa staand stevig vast en ademden we samen. Er zat nog wat ontlasting in de weg, dat was een beetje lastig. Ik hoop dat jij hier geen last van had bij het indalen en zakken. Ik probeerde het kwijt te raken op de wc en plots kwam daar een flinke pers golf. Ik wist even niet wat me overkwam, was dit de ontlasting? Nee jij was het al! Ik kwam van de wc af en de verloskundige vroeg zich af waar we je gingen opvangen en ontmoeten. Eeehm, nee dit kan toch niet, zo snel? Jawel hoor, na 2 flinke persgolven was je er…!! Ongelooflijk, wat een kracht en vertrouwen straalde je hier al uit. Met een heel mooi volume liet je ons weten dat je er was. Wat een ontlading en geluk, alles tegelijk. Je was ontzettend mooi roze en zo ontzettend zacht. Je mocht meteen mijn borst zoeken en je wist al te zuigen, zo knap!! Wat waren papa en mama intens gelukkig en trots en in de gloria. Je lag 2 uurtjes lekker bij papa en mama zonder dat we werden gestoord, in de logeerkamer, heerlijk thuis. Wat een wondertje ben jij en wat een prachtige geboorte!!
Als ik terugkijk op de laatste weken van de zwangerschap was ik nog erg actief tot en met week 40. Ik wilde er graag voor T. zijn en ook graag bezig zijn, niet passief wachten, kleertjes wassen, het huis poetsen.. ik wilde dat je in een schoon huis werd geboren 🙂 Ik lette altijd op een goede balans en probeerde goed naar mijn lichaam te luisteren. Ik probeerde voldoende te ontspannen en in de middag even liggen en mediteren. Toen kwam 13 september (jouw uitgerekende datum – ach het is maar een schatting vertelde ik mezelf en de mensen om me heen). De verloskundige wilde bij de laatste controle al een ziekenhuiscontrole inplannen 3 dagen later, want er was weinig plek de week erop. Nou dat ging dus niet gebeuren, dan zou ik helemaal uit mijn flow komen wist ik. Ter plekke werd de afspraak een week verzet en gelukkig maar want deze afspraak kon geannuleerd worden, want jij was er al 🙂 Tussen 13 en 20 september ben ik helemaal in mijn coconnetje gekomen. Mijn telefoon bekeek ik niet meer dan 1 keer per dag, er stonden rozen in huis, ik luisterde naar de playlist die ik had gemaakt voor jullie geboortes (met een paar nieuwe liedjes toegevoegd) en ik ben lekker veel in bad gaan ontspannen. Ik denk dat jij voelde dat mama er ook (eindelijk 😉 klaar voor was hihi. We hebben het samen super gedaan lieve E!

Benthe – HypnoBirthing cursus – tweede kindje

Ik had eigenlijk andere verwachtingen van de cursus omdat deze al eens eerder bij iemand anders had gevolgd. Dacht ik nu een soort van opfriscursus te doen. Maar deze cursus was zoveel meer, zoveel meer informatie, inhoud en betrokkenheid. Dit was echt geweldig. De cursus heeft veel bij mij losgemaakt, waardoor ik een hele andere kijk heb gekregen op de aankomende geboorte van mijn tweede kindje.

Ik heb echt zin in deze gebeurtenis in mijn leven dankzij Joke. Mijn gedachten en mijn lijf zijn gevoed met kennis, kracht en positiviteit. Ik heb geleerd dat ik zoveel eigen keuze heb tijdens het geboorteproces, waarvan ik eerst heb gedacht dat het vanzelfsprekend was om te volgen wat een ander zei. Ik vertrouw nu op mijn eigen kunnen en ga een mooie gebeurtenis tegemoet zonder angsten.

Mark en Lotte-Carlijn – Mierlo – HypnoBirthing groepscursus

Het heeft mij echt een hele andere en positieve kijk op het geboorteproces gegeven. In het begin wist ik niet helemaal wat ik van de cursus moest en kon verwachten en dacht ik dat het behoorlijk lange avonden zouden gaan worden maar alle 5 de avonden waren (ondanks de warmte bij de eerste 3) voorbij voordat ik het in de gaten had.

Daarvoor vooral complimenten aan jou voor de fijne manier waarop je alles hebt overgebracht op ons. Ik heb voor mijn werk al aardig wat cursussen gevolgd maar deze sprong er qua communiceren en presenteren wel bovenuit hoor. Heel fijn als persoon en prettig om naar te luisteren.

Een sterk punt is dat jij in kon schatten wat wij nodig hadden om ons over te geven aan deze cursus. Ook dat je het op een fijne, rustige en duidelijke manier kon overbrengen naar ons. Wat ook fijn was, was dat je ons zelf liet nadenken over bepaalde dingen. Dus niet meteen jouw mening deelde maar ons liet nadenken over wat wij er van vonden.

Aanstaande ouders uit Vught – HypnoBirthing groepscursus

De cursus heeft voor ons eraan bijgedragen om bewust met de geboorte aan de slag te gaan. De informatie en filmpjes vormden input voor gesprekken samen m.b.t. geboorte voorkeuren, wensen, ideeën, behoeften of vragen. Heel fijn! De oefeningen gaven praktische handvatten om samen te oefenen. Daarnaast fijn om dit ook samen met andere stellen (live) te beleven!

Fijn om vooraf telefonisch contact te hebben en je persoonlijke verhaal te kunnen delen zodat dat in het achterhoofd zat van Joke tijdens de cursus, zonder hier nadruk op te leggen.
Info per mail vooraf helder en tussentijds per app ook.

Corine en Lody – online HypnoBirthing cursus – Den Bosch

HypnoBirthing was voor ons zeer waardevol! Aangezien het ons eerste kindje wordt, hadden we veel behoefte aan een zwangerschapscursus. Wij zijn beiden vrij nuchter, maar staan zeker open voor een meer natuurlijke kijk op sommige zaken. Iets meer natuurlijks dan het laten groeien en krijgen van een kind bestaat er eigenlijk niet.

Deze cursus was voor ons een perfecte aanvulling op de goede zorg die er in Nederland bestaat. We hebben geleerd dat we zelf heel veel zaken bij de zwangerschap en met name de geboorte tot een goed einde kunnen brengen; terwijl onderbewust bij ons eerder wellicht het gevoel leefde dat we ons zouden moeten overgeven aan onze verloskundige of het ziekenhuis. Hierbij valt nog te vermelden dat de HypnoBirthing technieken volgens ons zeer zeker de ziekenhuiszorg omarmt, maar deze niet als strikt noodzakelijk kenmerkt bij een zwangerschap en geboorte.

We hebben oprecht erg veel aan de cursus gehad! Als ik praat met vrienden over hun ervaringen tijdens hun geboorte, dan vallen veel dingen op hun plek. Die mensen zijn soms toch wat geforceerd door verloskundigen met haast (nog een bevalling tegelijkertijd etc). Wij weten wat we kunnen verwachten en waar we ja of nee tegen kunnen zeggen. Alleen al het feit dat je weet wat er allemaal bij een geboorte kan plaatsvinden (ingrijpen, stilvallen, de fases van de geboorte) geven je al heel veel inzicht.

 

Mireille – tweede zoon – thuisgeboorte

In plaats van vol verwachting, keek ik vol angst uit naar de tweede bevalling. Je vraagt je vast af waarom, nou simpelweg omdat mijn eerste bevalling geen pretje was. Ik bespaar je de details, maar om even de context te schetsen, het was een bevalling in het ziekenhuis met ingrijpen van een vacuümpomp omdat na 1,5 uur persen er geen voortgang was. Mentaal was ik hier best van onder de indruk en lichamelijk was het een langer herstel door de knip.

Ik vond het zo spannend om nog een keer te bevallen, ik druk het misschien te zacht uit, ik was angstig voor een volgende bevalling. Maar de drang naar een tweede kindje hield ons niet tegen. Het ging niet zonder slag of stoot, ik had al eerder een miskraam gehad voordat mijn eerste zoon werd geboren, maar er volgden nog drie miskramen na mijn eerste bevalling.

De zesde zwangerschap ging eindelijk goed, ondanks dat ik de gehele zwangerschap de angst had om weer een kindje te verliezen en de angst voor de bevalling. Al met al, veel emoties gedurende de zwangerschap, maar ik had ook vertrouwen in mezelf, mijn lichaam en mijn tweede zoon die flink groeide in mijn buik.

Een cursus zou misschien kunnen helpen, dacht ik, om over mijn angst heen te komen. Nu was enkel de vraag, welke cursus? Ik kwam uit bij Joke van HypnoBirthing & Doula Den Bosch via Instagram. Niet twijfelen, dacht ik, schrijf je gewoon in. Baadt het niet dan schaadt het niet!

Als eerste heb ik de eendaagse cursus “Natuurlijke geboorte” bij haar gevolgd en daarna heb ik nog deelgenomen aan een eendaagse workshop “PostPartum” en wat ben ik blij dat ik dit gedaan heb. Het heeft mijn ogen volledig geopend over hoe je naar een bevalling kunt kijken. Het kan juist een intens mooie ervaring zijn, in plaats van iets wat moet gebeuren met veel pijn, beide als doel om je kindje op je borst te verwelkomen.

In eerste instantie wilde ik weer bevallen in het ziekenhuis, alle toeters en bellen in de buurt voor als het weer mis zou gaan, maar tijdens de cursus van Joke, kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik eigenlijk thuis wilde bevallen in mijn eigen omgeving. Een fijne en vertrouwde plek, mijn eigen douche of bad, mijn eigen bed, weinig mensen, kortom een rustige omgeving. Ik vond het ook een fijne gedachte dat mijn oudste zoon en mijn mama in huis zouden zijn tijdens de bevalling.

In de week na de cursus ben ik meteen opzoek gegaan naar een verloskundige praktijk. Ik liep via de gynaecoloog in het ziekenhuis, dit was op mijn eigen verzoek en had daardoor geen verloskundige.

De zwangerschap vorderde ondertussen al snel, ik was al 28 weken zwanger, maar niets hield mij meer tegen. Een intens gevoel gaf mij aan dat ik alles moest omgooien en inrichten zoals mijn gevoel mij aangaf. Ik kwam in contact met een hele fijne verloskundige praktijk, en zo geschiede, zij gingen mijn thuisbevalling werkelijkheid laten worden.

De weken vorderden en mijn gevoel zat goed, ik had een fijne klik met de verloskundigen, maar ineens kwam de angst weer opzetten voor de bevalling. Tijdens het bespreken van mijn geboorteplan, ik was toen 32 weken zwanger, gaf de verloskundige aan dat het wellicht toch nog goed voor mijn zou zijn om met iemand in gesprek te gaan over mijn angst. Via haar kwam ik terecht bij een praktijk waarin ze gespecialiseerd zijn in zwangerschap en psychische klachten. Eerst dacht ik nog, heb ik dit echt nodig, maar wederom zo blij dat ik hier in gesprek ben gegaan.

Een intake gesprek en een EMDR-sessie verder was ik verholpen van mijn blokkades. Dit klinkt nu allemaal heel makkelijk en snel, maar het was intens en heftig. Het heeft mij inzichten gegeven waarvan ik het bestaan niet afwist. Tijdens een EMDR-sessie wordt je werkgeheugen afgeleid door geluid of licht, zodat je je onderbewustzijn kunt aanspreken. Nou, dat onderbewustzijn had ik nog nooit eerder aangesproken en jeetje wat kun je daar nare dingen opslaan. De conclusie was dat ik helemaal geen angst had om te bevallen, maar om nog een kindje te verliezen. De miskramen waren de oorzaak van mijn angst en dit zat heel erg diep. Door dit te beseffen en hardop uit te spreken tijdens een EMDR-sessie werd alles helder. Ik besefte mij dat ik deze zwangerschap los moest zien van mijn eerdere miskramen en dat had ik nog niet eerder gedaan. De reden waarom ik dacht dat ik bang was om te bevallen, was omdat ik bang was dat ons jongetje niet meer zou leven als hij geboren werd. Tijdens mijn laatste miskraam ben ik na weeën en persweeën bevallen van een niet levende vrucht. Onderbewust dacht ik nu dus ook dat dit ging gebeuren tijdens de bevalling van onze tweede zoon.

Het moment dat ik in de auto stapte na deze EMDR-sessie voelde ik mij opgelucht. He he dacht ik, wat heb ik mezelf toch lopen pijnigen deze zwangerschap. Het voelde nu helder en goed, ik vertrouwde mijn lichaam en het prachtige mannetje wat in mijn buik zat, dus kom maar op met de bevalling!

En toen was het zover, de geboorte van onze tweede zoon!

Dertien maart, zaterdag avond om 18:00 uur begon ik vruchtwater te verliezen. De verloskundige had ik net daarvoor nog aan de lijn gehad voor onze volgende controle afspraak. Ik was nu 40 weken en 2 dagen zwanger, dus ik belde haar terug. “Hoi José, ik had je net nog aan de lijn, maar ik denk niet dat we een volgende controle afspraak nodig hebben want ik verlies vruchtwater.”

Ze kwam een half uurtje later thuis langs om de hartslag van de baby te controleren en mijn bloeddruk en hartslag. De weeën waren nog niet begonnen en we maakten de afspraak dat ik zou bellen als de weeën regelmatig en binnen vier minuten kwamen, als het vruchtwater een gele of bruine kleur kreeg, als ik helder rood bloed zou verliezen of koorts kreeg.

Mijn mama had ik ondertussen ook gebeld en aangegeven dat het zou gaan gebeuren. In verband met de Corona avondklok zou mijn mama ervoor zorgen dat ze voor negen uur in de avond bij ons was. Ze moet vanuit België komen dus het was nog een rit van anderhalf uur voordat ze bij ons zou zijn.

In mijn buik bleef het rustig en ik voelde mij ook rustig. We hebben nog met ons drieën avondeten gegeten en Hudayfah (onze oudste zoon) naar bed gebracht. Daarna heb ik mij gedoucht en mijn gemakkelijke kloffie aangetrokken, want het was tenslotte wachten op weeën.

Even een sidenote: Ik noem de weeën eigenlijk liever golven, dat werkt in mijn hoofd beter. Bij een wee denk ik aan pijn en bij een golf denk ik dat ik erop kan surfen. Wederom geleerd in de cursus van Joke.

Ab, mijn man, bleef rustig, maar ik merkte aan hem dat hij toch gespannen was. Hij heeft mij op korte tijd wel vijf keer de vraag gesteld: “en, voel je al iets?”

Een paar minuten voor negen ging de deurbel, daar was mama. Ik zat rustig op de bank naar de tv te kijken samen met Ab. Toen kwam de vraag van mama: “en, voel je al iets?” Nope, ik voelde nog helemaal niets, buiten het feit dat ik vruchtwater bleef verliezen.

Om tien uur ging ik alvast naar bed, wie weet zou het in de nacht gaan gebeuren, dan was elk moment van slaap welkom, maar ik kon de slaap niet vatten. Ik heb rustig in bed gelegen in een donkere kamer met mijn ogen dicht en dat voelde best goed.

Om elf uur kwam Ab naar bed en op het moment dat hij ging liggen, voel ik de eerste lichte wee (golf) opkomen. Yes, we gaan beginnen, kom maar door, dacht ik. Ik had mezelf om een voedingskussen heen gewikkeld op mijn zij, en ik heb Ab rustig laten slapen, dit kon ik prima zelf doen. Ik ontspande mijn lichaam, hield mijn handen open en ontspande mijn mond. In de cursus had ik geleerd dat een open mond en handen de ontsluiting zou bevorderen. Rond half een werden de golven frequenter en toen ben ik ze gaan timen op mijn telefoon. Al snel kwam ik erachter dat ik om de drie minuten weeën (golven) had, ik lag nog steeds om mijn voedingskussen heen en kon het prima handelen. Bij elke golf maakte ik gebruik van de diepe buikademhaling die ik geleerd had tijdens de cursus en hield mijn handen en mond ontspannen.

Ondertussen maakte ik Ab wakker en gaf ik aan dat hij de verloskundige José moest bellen. Ze was er om half twee. Ze controleerde de hartslag van de baby en mijn ontsluiting. Ik had aangegeven dat ik niet wilde weten hoeveel ontsluiting ik had, omdat ik misschien ontmoedigd zou geraken door het aantal centimeters wat ze zou benoemen. Ik was in actieve bevalling gaf ze aan en ze zou om half vijf weer langskomen (achteraf bleek ik toen 2 cm ontsluiting te hebben). Helemaal goed, dacht ik, ik ga lekker in de douche de golven opvangen.

Tijdens de zwangerschap had ik van de badkamer mijn plekje gemaakt. Elke avond als ik ging douchen deed ik dit met het zachte licht van een zoutlamp, een handig krukje waar ik op kon zitten en luisterde ik mijn eigen samengestelde Spotify lijst met rustgevende sounds.

Ik ging direct naar de badkamer en ik maakte weer dezelfde setting als altijd tijdens de zwangerschap. Zoutlamp aan, Spotify lijst aan en krukje onder de douche. Heerlijk voelde dit! De golven waren flink, maar ik surfte er lekker op mee. Ik heb geen enkele keer het gevoel gehad dat ik kopje onder ging. De golf kwam, ik richtte de waterstraal op die plek op mijn buik, hield mijn handen en mond ontspannen en maakte diepe buikademhalingen via mijn neus. Op het hoogtepunt van de golf dacht ik elke keer weer “zo meteen is deze golf weer voorbij en heb je even rust”. Het ging zo goed dat ik op een gegeven moment het gevoel had dat ik in een soort van andere wereld zat. Het compliment, “je bent lekker bezig”, gaf ik mezelf steeds weer.

Het ging zo goed dat ik rond half vier enorm intense golven voelde opzetten. Ik kon mezelf niet meer stil houden tijdens deze golven. Na het uitslaken van een aantal oerkreten, kwam Ab de badkamer binnenlopen. “bel de verloskundige, want ik moet persen!”, riep ik uit. Ik twijfelde nog eerst of dit echt zo kon zijn want ik ben nog geen 2 uren verder, maar ik voelde het toch echt. José zou pas om half vijf komen, dus nog een uur te gaan, en dat kon ik echt niet meer houden. Snel verplaatste ik mezelf naar de slaapkamer met de nodige oerkreten waardoor Hudayfah en mijn mama wakker waren geworden.

José was er gelukkig heel snel, rond tien voor vier. Ze kwam de slaapkamer binnenlopen en ging al haar spullen klaarzetten om de baby te verwelkomen. Ze hoorde aan mijn gebrul dat het flinke persweeën waren en toen zag ze ook al het hoofdje tevoorschijn komen. “Doe wat je lichaam je aangeeft Mireille”, hoorde ik haar zeggen. “Je bent goed bezig, de baby gaat snel geboren worden”. Vol ongeloof hoorde ik haar aan, hoe kan dit nou zo snel gaan, dacht ik. Ab stond naast mij aan het bed met de camera op mij gericht, ik had hem aangegeven dat ik absoluut alles op beeld wou hebben van de geboorte van onze tweede zoon, en dat deed hij. Van de spanning moest Ab nog even naar de wc niet wetende dat enkele seconden later de baby geboren zou worden. Ik hoorde José Ab roepen “Ab, kom snel want hij komt eraan” en gelukkig was hij net op tijd terug om de geboorte van onze tweede zoon te aanschouwen en op camera vast te leggen.

In shock dat het allemaal zo snel was gegaan greep ik Louqman in mijn armen. Wat was ik opgelucht dat hij er was. Vol ongeloof keek in hem aan, hoe kan dit? Vanaf de eerste wee totdat hij geboren is heb ik er vijf en een half uur over gedaan. Het moment dat ik getoucheerd werd door de verloskundige en ik 2 cm ontsluiting had tot aan 10 cm ontsluiting heeft slecht twee uurtjes geduurd. Dit allemaal door de technieken die ik heb meegekregen in de cursus van Joke en het vertrouwen in mezelf dat het allemaal zou lukken.

We hebben heerlijk in ons eigen bed genoten van het gouden uur met Louqman op mijn borst. Hij hapte al goed aan, aan de borst. De navelstreng heeft helemaal kunnen uitkloppen, dat was ook een wens van mij en de placenta is geboren zonder oxytocine prik. Ik had slechts 2 kleine hechtingen nodig, waar ik geen last van heb gehad.

Daarna zijn we naar het kraamhotel gereden samen en zijn we 5 dagen lang in de watten gelegd. De blauwe bubbel was een feit en ik gun iedereen een zelfde soort bevalling als de mijne, want wat was het mooi.

Kortom, deze bevalling is precies verlopen zoals ik gedroomd had. Door mezelf in te lezen, podcast te luisteren, positieve bevallingsvideo’s te kijken, cursussen te volgen en naar mijn gevoel te luisteren heb ik dit resultaat verkregen.

HB ouders – derde kindje

Periode richting de bevalling: vooral de affirmatie “het gaat zoals het hoort” hebben wij veel gebruikt. Het gaat niet zoals gepland, maar het gaat zoals het hoort te gaan. Dit is nooit volgens het boekje. Een prettige gedachte, waardoor ik ook onverwachte dingen kon plaatsen.

Vanwege hoge bloeddruk werd ik met 36 weken medisch, wat ik nooit als probleem heb ervaren. Ik stond en sta nog steeds zeer positief tegenover een ziekenhuis bevalling. Ook op dat moment weer de gedachte “het gaat zoals het hoort”.  En ja, zo hebben wij het ook echt ervaren. Als ik niet medisch was geweest, dan was waarschijnlijk pas bij 39 weken ontdekt dat mijn baby in stuit had gelegen (Vanwege de corona-tijd werden de fysieke controles bij de verloskundige verminderd en zou ik bij 38 weken geen controle hebben gehad). Mijn dochter had bij 37 weken en 4 dagen besloten om te gaan draaien en in stuit te gaan liggen. En omdat ik onder controle was bij de gynaecoloog, was het nu ontdekt bij 37 weken en 5 dagen en kreeg ik de volgende dag een uitwendige versie.

De uitwendige versie (het draaien van de baby) vond ik erg pijnlijk (daarna meer last gehad dan van de bevalling zelf). De ademhalingstechniek om te ontspannen heb ik hierbij gebruikt en heeft mij erg geholpen. Na drie pogingen was ze gedraaid.

Dit was mijn derde zwangerschap en mijn man heeft bij deze bevalling zijn steentje kunnen bijdragen. Dit dankzij de cursus. Ik had hierdoor het vertrouwen dat hij mij kon bijstaan (al was hij de ademhalingstechniek al lang weer vergeten en kreeg hij tijdens de bevalling een opfriscursus 😊). De cursus zelf was ook een momentje voor ons om met de baby bezig te zijn. Met al 2 kinderen rondlopen, sta je samen weinig stil bij de zwangerschap. Een moment om samen bezig te zijn met de zwangerschap.

Ik had affirmaties gemaakt en in de wc opgehangen op een bord. De positieve gedachte hebben mij erg geholpen tijdens de zwangerschap.  De woorden “mijn baby is gezond en gelukkig” hebben mij in de coronatijd van de zwangerschap erg geholpen (positieve gedachte!). Mijn man en ik hebben vaak nog moeten lachen om de woorden: mijn baby wordt geboren op het perfecte moment op de perfecte plek: midden in de hoogtijd van de corona is mijn dochter in het ziekenhuis geboren. (je zou toch eigenlijk niet zeggen perfecte moment op de perfecte plek, maar wij hebben dat wel zo ervaren).

De bevalling zelf: “mijn feestje” onder medische restricties. Ik ben ingeleid met 38 weken. Vrijdag 3 april een ballon geplaatst (mijn man heeft lekker thuis geslapen en kon uitgerust de bevalling ingaan de volgende dag). De volgende ochtend zijn de vliezen gebroken en is mijn dochter om 15.45 uur geboren. Een rustige bevalling. De ademhalingstechnieken hebben er voor gezorgd dat ik een zeer rustige ontsluitingsfase heb gehad. Het persen hebben ik op de gewone manier gedaan (heeft ongeveer 10 minuten geduurd). Zeer mooi dat ik – niet gepland – mijn dochter zelf heb aangepakt en op mijn buik heb gelegd. Een mooie ervaring waar ik positief op terug kijk.

Partners – eerste kindje – ‘s-Hertogenbosch

Ik heb veel aan de cursus gehad. Eigenlijk heb ik met alle tips en informatie wel iets gedaan, ik voelde mij heel goed voorbereid en tijdens de geboorte en kraamtijd heeft het echt mijn leven makkelijk gemaakt! Het was goed om te leren wat er nu precies gaat gebeuren in het lichaam tijdens de geboorte, als je namelijk weet wat het gevoel is, kan je er beter aan over geven. In de cursus leer je dat het een lichamelijk proces is en dat je lichaam hiervoor gebouwd is, dit geeft veel vertrouwen in jezelf. In de zwangerschap heb ik dagelijks oefeningen gedaan om mijn lichaam te versterken en soepel te maken, de stretcht oefeningen bijvoorbeeld. De perineum massage heb ik ook vanaf week 34 gedaan, dit was in het begin een heel onwennig gevoel, maar werd steeds beter en soepeler. Je weet het nooit maar ik denk dat dit er wel voor heeft gezorgd dat de ‘schade’ beperkt is gebleven.

Ook het maken en de begeleiding van het geboorteplan vond ik super werken, je leert de taal spreken van de verloskundige en hebt zo op gelijk niveau een gesprek, ik vond de voorlichting vanuit de verloskundig hierin mager dus de cursus heeft ervoor gezorgd dat ik de dingen wist waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden of dat je hier over na kan denken en een mening over kunt hebben.

Ook dingen als een Tens apparaat, dit is mij niet getipt door de verloskundige en wel in de cursus, dit bied een perfect alternatief op de pijnbestrijding die in het ziekenhuis word geboden, tijdens de geboorte heeft het apparaat mij heel goed geholpen om de golvingen die ook naar mijn rug uitstraalde te verlichten. De ademhalingstechnieken hebben mij zeer goed geholpen in de zwangerschap tijdens de geboorte en zelfs nu nog tijdens een pittige huil sessie van de baby, als ik rustiger ademhaal dan wordt zij ook wat rustiger.

Aan de workshop over Het vierde trimester heb ik ook veel gehad, de borstvoedingstips, draagzak en het rust nemen en op gezonde voeding letten hebben enorm geholpen om mij snel weer fit te voelen!